بررسی تأثیرغلظت های متفاوت H2O2 و تأثیر فاکتور دما بر کاهش سالمونلا بر روی پوست مرغ

خلاصه آب اکسیژنه (H2O2) یکی از باکتری کش های قوی است که می تواند در حذف عوامل باکتریایی لاشه طیور مؤثر باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ضدباکتری غلظت های متفاوت H2O2 در کنترل سالمونلا در لاشه های طیور کشتار شده و بررسی اثر دماهای متفاوت بر کارآیی این ماده است. ابتدا 100 میکرولیتر از سوسپانسیون باکتری بر روی نمونه های پوست مرغ قرار داده شد. به طور جداگانه نمونه ها در رقت های متفاوت آب اکسیژنه 2/0% ، 5/0% ، 1% ، 2% ، 3% به مدت 20 ثانیه قرار داده شدند و با تهیه رقت های متفاوت، شمارش سالمونلا صورت پذیرفت. سپس اثر رقت 2/0 درصد آب اکسیژنه در دماهای متفاوت 20، 25، 30، 35 و 40 درجه بررسی گردید. رقت 2/0% آب اکسیژنه به صورت معنی داری (05/0 >P) باعث log 85/0 کاهش در تعداد سلول های سالمونلا گردید. افزایش غلظت آب اکسیژنه به شکل خطی باعث کاهش لگاریتمی تعداد باکتری تا حدود log 5 شد. در بررسی های حسی نمونه های پوست های تیمارشده با غلظت 2و 3 درصد اندکی رنگ پریدگی مشاهده شد. محلول 2/0 درصد آب اکسیژنه در دمای 20 درجه سانتیگراد باعث 92/0 Log کاهش در تعداد باکتری شد و افزایش دمای محلول به 25، 30، 35 و 40 درجه سانتیگراد به ترتیب باعث 17/1، 58/1 ، 61/1 و 69/1 Log کاهش در تعداد باکتری گردید. نتایج فوق بیانگر این مطلب است که می توان از اثرات مضاعف ترکیبی غلظت های کم H2O2 و حرارت جهت کاهش بار میکروبی طیور کشتار شده بهره برد..